Hoe ziet je binnenwereld eruit?
Is het een ruimte met witte gladde muren, waar steeds alle disharmonie wordt weggepoetst. Zitten er deuren in de muren met ruimtes erachter, die je bezoekt al naar gelang je stemming. Zijn er vensters die je filtert om de buitenwereld vaag aanwezig te laten zijn.
Dag in dag uit werken we aan onze binnenwereld, onze binnenruimte, waar we het zo inrichten als het ons aanstaat.
Soms wordt er ingebroken door de buitenwereld en je binnenruimte overstroomt. Als in een bootje spoel je door de vertrekken, op zoek naar stil water, je hoost, dweilt, poetst en provisorisch herstel je de schade.
Ja dit is je levenswerk, werken aan je eigen interieur. Reageren op de verrassende wendingen die het leven ons voorhoudt.
De kracht van beeldvorming. https://www.bosshaltes-oss.nl
Statie 6 Veronica het gelaat van Jezus dept.
In den beginne was het Woord, en het Woord was God.
Veel mensen verstaan deze woorden niet meer.
Woorden veranderen, worden uit hun context gehaald.
Je kent ze wel, halve waarheden, alternatieve feiten.
Maar sommige beelden zijn zo krachtig, dat ze nog steeds voortleven.
De doek die Veronica ons laat zien, is beeldvorming avant la lettre.
Een beeld dat uit Woorden is opgebouwd.
We lezen het gelaat van Jezus.
Kubuslamp met raster, afmetingen 30x30x30 cm, materiaal berkentriplex Het materiaal in de kubus is zo dun uitgesneden dat het licht van de lamp er doorheen schijnt. Als het licht uit is lijkt het een gesloten kubus zonder raster.
Draadfiguren
Figuren gevormd uit een doorlopende lijn. De lijn beweegt, draait, keert en trekt het oog mee de ruimte in. Noodzakelijkerwijs worden sommige delen weggelaten, maar dat vullen we zelf wel aan.
De naakte man
Met fysieke kracht toon ik mijn ongedwongen alter ego. Afmetingen 2,4 x 0,9 x 0,9 m, materiaal staal, rond 15 mm
Fietsduet
Fietsers op de dijk langs de Maas, in het kader van Kunst aan de Maas (K26, Stichting beeldende kunst Oss). Afmetingen 3m hoog en 3 m breed. Materiaal staal.
Met een doorlopende lijn teken ik driedimensionaal, het verhaal van twee fietsende mensen op de dijk langs de Maas. De lijn verstaat de kunst van het zichtbaar maken door weg te laten. Wat overblijft is de rode draad, het beeld van deze fietsers. Onderstaand gedicht heb ik geschreven als poëtische beeld van deze fietsers.
Fietsduet
Samen fietsen we een duet,
zwenkend meanderen de armen
ons langs de Maas,
geruisloos draaien de benen,
het hoofd als roer in de strelende wind,
voetgangers verstenen,
de molen maalt er niet minder om,
de dijk is smal, maar breed het gemoed.
Door de uiterwaarden verschepen koeien hun melk,
vlaaien worden bedekt met een mantel van vliegen,
op de rivier schuift Quo Vadis langs Deo Volente,
vissers halen hun hengel op.
Fietsende ogen stofzuigen het landschap,
ze laten een leeg vel achter,
thuis legen we onze zakken,
kunst aan de maas ligt aan onze voeten.
Voetreis
Een jaar wandelen onder de vleugels van de hemel. 14 juli 2018 van huis vertrokken richting Rome, Sardinië, Corsica en via Frankrijk en Belgie weer terug naar huis, juli 2019.
